പുലരി തേടിയുള്ള യാത്രയില്‍
ഞങ്ങളും വീണു പോയേക്കാം
പക്ഷെ.. കാലത്തിന്റെ ചുമരില്‍ ഞങ്ങള്‍
കര്‍മം കൊണ്ട് കുറിച്ചിടും..
'കൊല്ലാം പക്ഷെ, തോല്പ്പിക്കാനാവില്ല'
എന്റെ നാടും സമീപ പ്രദേശങ്ങളും ഒരു വാര്‍ത്തയുടെ നടുക്കത്തില്‍ നിന്നും ഇനിയും മോചിതരായിട്ടില്ല. ടി. പി എന്ന് സ്നേഹപൂര്‍വ്വം വിളിക്കുന്ന ശേഖരേട്ടന്റെ അരുംകൊല പച്ചക്കരളുള്ള എല്ലാവരെയും അക്ഷരാര്‍ത്ഥത്തില്‍ ഞെട്ടിച്ചു കളഞ്ഞിരിക്കുന്നു. കലാപങ്ങളുടെ കനലുറങ്ങാത്ത കണ്ണൂര്‍ എന്ന ദുഷ്പേര്‍ കാലം മായ്ച്ചു തുടങ്ങും മുമ്പ് തലശ്ശേരിയുടെ ചോരയുറഞ്ഞ മണ്ണില്‍ നിന്നും ഏറെയൊന്നും അകലെയല്ലാത്ത ഒഞ്ചിയത്തിന്റെ ചരിത്രമുറങ്ങുന്ന മണ്ണില്‍ ഒരു രക്ത സാക്ഷി കൂടി..! ഒളി മങ്ങാത്ത സമരസ്മരണകള്‍ ഉള്ളിലേറ്റു കിടക്കുന്ന ഒഞ്ചിയത്തിന് അതിന്റെ നായകനെ നഷ്ടപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. പക്ഷെ ഒരു വ്യത്യാസം മാത്രം. ഏതൊരു പ്രത്യയശാസ്ത്രത്തിനു വേണ്ടിയാണോ ടി. പി. യെന്ന മനുഷ്യസ്നേഹി നിലകൊണ്ടത്, അതേ പ്രത്യയ ശാസ്ത്രത്തിന്റെ കരങ്ങളാല് തന്നെ വെട്ടി നുറുക്കപ്പെട്ടു ഒടുങ്ങേണ്ടി വന്നു ആ ധീര സഖാവിന്.
ഒരു മൈക്കും കേള്‍ക്കാന്‍ ഇത്തിരി ആള്‍ക്കൂട്ടവുമായാല്‍ പിന്നെ വായ്ക്കു വന്നത് കോതയ്ക്ക് പാട്ടെന്ന രൂപത്തിലുള്ള പ്രാസംഗികന്മാരായിരുന്നു സ്വാതന്ത്ര്യാനന്തര ഇന്ത്യയെ കത്തിക്കാന്‍ തീപ്പെട്ടിയുമായി ഇറങ്ങിത്തിരിച്ചവരില്‍ പ്രമുഖര്‍. നാടിന്റെ ചരിത്രമോ സാമൂഹിക ഭദ്രതയുടെ ഭാവിയോ ഒന്നും പ്രശ്നമല്ലാത്ത ഇക്കൂട്ടര്‍ ആള്‍ക്കൂട്ട മന:ശ്ശാസ്ത്രവും വാക്കുകളെ യഥേഷ്ടമെടുത്തുപയോഗിക്കാനുള്ള കഴിവും സമന്വയിപ്പിച്ച് പച്ച മാംസം കത്തിയെരിയുന്നതില് കൗതുകം കണ്ടെത്തിയവരായിരുന്നു. ഇങ്ങ് നമ്മുടെ കൊച്ചു കേരളത്തില്‍ പോലും. അബ്ദുന്നാസര്‍ മഅദനി എന്ന മത പ്രാസംഗികന്‍ മുസ്ലിം യുവാക്കള്‍ക്കിടയില്‍ ഒരാവേശമായി പടര്‍ന്നു കയറിയത് ഇതേ ചേരുവകള്‍ വിളക്കിച്ചേര്ത്തു കൊണ്ടായിരുന്നുവെന്നത് ചരിത്രം. അന്നും കേരളം ഉത്തരേന്ത്യയാവാതെ നിന്നത് ഇവിടുത്തെ ഹിന്ദുക്കളടക്കമുള്ള മത സമൂഹങ്ങളുടെയും മത നിരപേക്ഷ പ്രസ്ഥാനങ്ങളുടെയും സമയോചിത ഇടപെടല്‍ ഒന്ന് കൊണ്ട് മാത്രമായിരുന്നു.
